Zoek het licht

[Kristelrullens]

Ik zag mezelf liggen op bed, net bevallen, een prachtig liefdevol plaatje. Daarna begon ik binnenstebuiten te keren, mijn lichaam. Dat was heel beangstigend in het begin.
Totdat ik zei: oh jij bent zeker de kanker... Ik moet jou volgen. (Ik heb zelf uitgezaaide dikke darmkanker)
En dat deed ik, door heel lange donkere tunnels moest ik gaan, en door en houd vol, je kunt het, je bent er bijna zei de kanker steeds.
En toen eindelijk was ik uit de tunnels en stond ik boven op een berg. Toen kreeg ik de opdracht om het licht te zoeken. Dat deed ik. En daar zag ik een bolletje licht in de verte!!
Maar die stem werd heel boos!! Nee, je verzint nu het licht, je wilt het zien en daarom zie je het. Nee, het moet er zijn en niet gemaakt worden. Kijk nog maar eens goed.
Ik gooide alles van me af en ging opnieuw kijken. Er kwam een rust en ineens spoot het licht in prachtige heldere stralen uit mij!!
Ik ben het licht, het licht zit gewoon in mij!!

En daarna kwam het gevoel: ik ben beter, ik word beter!!!
Kan iemand me helpen?

[Sheherazade]

Helaas is dikke darm K vaak primair.
De donkere gang is voor een deel de zieke darm en het proces dat je ondergaat.
Maar de tunnel is ook een symbolisch geboortekanaal. Je gaat door de tunnel naar het licht.
De K wil je als kwaadaardige invloed doen geloven dat er geen licht bestaat.
Maar het licht is er wel, zelfs al zie je het niet.
Het kan ook de worst zijn die je vaak wordt voorgehouden door medici.
Een ziekteproces brengt de ziel in een stroomversnelling als of het nog niet geleefde alsnog moet worden doorleefd. Daarom kunnen mensen die ernstig ziek zijn plots een levensinzicht ontwikkelen dat ze voorheen nooit hadden. Je lichaam wordt binnenstebuiten gekeerd. Dat kan een medische ingreep zijn maar het is ook een zelfanalyse. Kijken wat er goed en kwaad is in jezelf als psyche. Het valt niet te ontkennen dat bepaalde aandoeningen ziektes kunnen oproepen. Zoals vooral de dikke darm met verwerking heeft te maken.
Wat geen pleidooi is om de psychosomatische schuld bij de zieke te deponeren, of als fatalistisch Karma. Maar sommigen beweren dat een niet opgelost ernstig conflict in een situatie van wanhoop of onvermogen een start kan zijn van een kwaadaardige aandoening. Het is wat al te optimistisch om te menen dat met het bewust worden van het oorspronkelijke conflict de ziekte zou kunnen verdwijnen. Alhoewel het mogelijk is dat er een spontane remissie kan ontstaan door verandering van houding of gewoon omdat de natuur dit wil.

Je droomt van een bevrijd bestaan, een geestelijk paradijs. Dat komt veel voor bij ernstig zieken omdat de hechting aan het leven minder wordt, hoe verkrampt men er ook aan vast houdt door angsten.
Het licht dat je ziet is echter een belofte dat je niet bang hoeft zijn voor de andere kant of een oordeel.
Heel troostrijk.

Het mediteren op dat licht heeft vaker genezing bewerkstelligd. Maar leef niet met valse hoop.
Desondanks kan het een heel wat betere verwerking en meer levenskwaliteit opleveren dan gelaten ondergaan wat ze een behandeling durven noemen.

Een goed boek is Overgave en Strijd van Ken Wilber.