Lastig om te gaan met een vriend

[Lotusbloem]

Ik ben al 2 jaar bevriend met een jongeman die 6 jaar jonger is dan ik. In het begin van de vriendschap hebben we elkaar al duidelijk gemaakt dat we geen verdere gevoelens voor elkaar hebben. Hij begon te zeggen dat hij in ieder geval niet verliefd op me was (dat zei hij er maar meteen bij). Hij woont ver weg en we praten wel eens via skype. We praatten in het begin over van alles en nogwat. Hij besprak dingen met me waar hij last van had en ik sprak met hem over dingen waar ik last van had. Ik had ook een slechte relatie in die tijd en hij steunde mij er toen ook in. Hij vertelt mij ook altijd de laatste nieuwtjes.
We hebben ook een paar keer afgesproken en dat was (voor mijn gevoel) ook heel gezellig. Veel enthousiasme naar elkaar toe en toch veel gepraat. Bij een afspraak van een paar jaar geleden, toen we wat gekletst en gedronken hebben in een café zei ik dat ik het heel gezellig heb gevonden en hij zei: "Ja, we zijn weer up to date!" en vond het gewoon, niet echt iets bijzonders. Hij zei ook dat hij "de gezelligheidsklik" niet heeft met mij en dat hij dat jammer vindt. Hij kan niet verklaren waarom dat zo is.
Een paar maanden na die afspraak kreeg ik iets met mijn huidige vriend. Nu komt het.
Ongeveer een jaar geleden vroeg ik op skype hoe het met hem ging. Hij zei dat het niet zo goed ging maar hij vertelde me er verder niks over omdat hij dat beter met een andere vriendin kon bespreken. In principe had ik daar geen moeite mee en we hebben afgelopen zomer nog afgesproken bij zijn ouders thuis, hij was alleen daar en we hebben bordspellen gedaan. Het was ook net zo gezellig (althans, weer voor mijn gevoel haha) als toen. Hij vond het ook leuk dat ik er was. Maar afgelopen week vertelde hij op skype dat hij (weer) een probleem had en dat weer niet met me wilde bespreken. Ik vroeg hem toen waarom hij de laatste tijd niet meer over dingen wilde praten met mij. Hij vertelde toen wel wat er was, maar zei dat hij daar met andere mensen beter over kan praten en had het gevoel dat hij het niet met mij moest bespreken. Het zijn persoonlijke omstandigheden waar ik me ook verder niet over uitlaat.

Maar ik begrijp er niets van. Waarom reageert hij op deze manier op mij? Waarom zegt hij dat hij het niet gezellig vindt met mij terwijl we al verschillende dingen hebben ondernomen die we allebei leuk vonden en hij mij de indruk geeft dat hij het wel gezellig vond? Hebben jullie een idee?

Groetjes

[Sheherazade]

Iemand leuk vinden, is nog geen relatie hebben.
Jij verwacht of zoekt meer dan hij kan of wil geven.
Dus laat die verwachtingen los en kijk hoe het zich verder ontwikkelt.
Het is zijn zaak, wat hij wel of niet wil delen.
Het klinkt in elk geval heel ambivalent.
Als hij eens behoefte heeft neemt hij contact op en verder laat hij je los.
Doe dat zelf dan ook.
Mannen houden niet van bezitsvorming.

Het is weinig attent, zelfs onbehoorlijk tot grof, om te zeggen, dat je het met iemand niet gezellig vindt en dan toch zoveel hebt besproken. Stoot je niet steeds aan dezelfde stenen?

[Lotusbloem]

Sorry, ik begrijp je reactie totaal niet. Ik weet het verschil tussen iemand aardig vinden en een relatie hebben. De relatie heb ik met mijn vriend en met hem deel ik ook alles en zo. Die goede vriend praat ik zo af en toe eens mee op skype maar ik stel echt geen dwingende of bezitterige vragen. Ik laat hem in zijn waarde en val hem ook echt niet lastig. Soms zeg ik iets op skype en wacht dan gewoon totdat hij antwoordt, al duurt dat een paar dagen, prima. Zo vaak ben ik ook niet online. En soms zegt hij iets en dan moet hij ook wel eens wachten op antwoord van mij omdat ik het druk heb.
Ik begrijp niet waarom ik meer verwacht dan hij kan of wil geven, aangezien hij in het begin wel alles met mij besprak en nu opeens niet meer. Ik respecteer ook zijn gevoel en zijn mening over dingen en omdat hij ver weg woont, is hij meestal degene die het initiatief toont om iets af te spreken, zijn ouders wonen namelijk bij mij in de buurt, hij is naar een andere stad verhuisd en gaat zo af en toe naar zijn ouders natuurlijk. Ik wacht het gewoon allemaal af. Nee, ik ben echt niet iemand die iedere dag/week op skype kijkt en hem vraagt waarom hij niet antwoordt. Ik geef hem alle tijd en ga me ook geen zorgen om hem maken of zo, dat doe je niet zo in vriendschappen vind ik.

Wat je als laatste zei is precies wat ik me afvraag, waarom hij zegt dat hij het niet gezellig vindt met mij terwijl hij de indruk gaf dat hij dat wel vond (enthousiast, spontaan, vrolijk, vriendelijk, ontspannen etc).

Daar zit het probleem ook een beetje. Waarom hij het, naar eigen zeggen, nooit echt gezellig vindt met mij en waarom hij opeens nu zijn problemen niet meer met me bespreekt.

En nogmaals, ik ben echt niet iemand die een ander gaat forceren om iets te doen, in dit geval vragen en zeuren totdat hij het wel gaat bespreken met mij. Want wat er aan de hand was, dat zei hij echt uit zichzelf.

[Sheherazade]

Verschillen kun je alleen maar met een dialoog oplossen, maar dat wil hij dus niet.
Dat blijft dus een vraagteken. Ieder heeft zo zijn geheimen.
Blijkbaar verwacht je, dat het voorzetten van het bespreken van problemen, meer privé zou moeten zijn.
Het blijft toch pijnlijk als iemand je rechtuit zegt het niet gezellig te vinden.
Voor mij zou dat betekenen Ok, dan maar geen contacten of oppervlakkig en incidenteel.
Daarmee schuif je ook een muurtje tussen de communicatie, maar zo wil hij het blijkbaar.

Vrouwen zijn veel eerder geneigd persoonlijker te zijn in een communicatie dan mannen in het algemeen.